Dzieciątko Jezus Koletańskie - Parafia Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli

Dzieciątko Jezu Koletańskie, bądź uwielbione za cuda i łaski, jakimi hojnie darzysz wszystkich, którzy z wiarą i ufnością zwracają się do Ciebie. Tobie, o Jezu,  nie obce jest cierpienie,  ból i smutek. A ponieważ jesteś Miłością i Miłosierdziem, pocieszasz wszystkich strapionych i cierpiących, udzielając im szczodrze swych łask.
Dlatego i ja z ufnością Cię błagam, wspomóż mnie w mojej potrzebie… Nie zważaj na moją niegodność i grzechy, lecz w ogromie swego miłosierdzia racz mnie wysłuchać. O Najświętsze Dziecię Jezu, uwielbiam Cię z całego serca i kocham nade wszystko. Bądź ze mną i błogosław mi.
Najświętsza Panno Maryjo, Ty pierwsza ze wszystkich ludzi uwielbiałaś Boże Dziecię, ucz nas czcić i miłować Twego Boskiego Syna. A jak byłaś dla Bożej Dzieciny najlepszą z matek, tak i dla nas bądź Matką i prowadź nas do Jezusa. Amen.

Figurka Dzieciątka Jezus jest wykonana w drewnie (wysokość 60 cm). Mały Jezus jest ubrany w królewskie szaty: sukienkę i płaszczyk, a na głowie ma koronę. Prawą rączkę wznosi do błogosławieństwa, zaś w lewej trzyma jabłko – symbol władzy królewskiej.
Figurka dotarła do Krakowa unoszona nurtem Wisły nie wiadomo skąd. Zatrzymała się przy brzegu  naprzeciw  klasztoru sióstr koletek,  reguły świętego Franciszka z Asyżu. Siostry wydobyły Figurkę z wody, przyniosły do klasztoru i umieściły na ołtarzyku w refektarzu. Od tego czasu zaczęły się dziać liczne cuda, zwłaszcza nadzwyczajne uzdrowienia z różnych chorób. Wszyscy proszący otrzymywali potrzebne łaski, siostry doznawały szczególnej opieki, dlatego Figurka została otoczona wielką czcią i miłością.
Siostry z prostotą wyznały: „My się Nim cieszymy bardzo i zda nam się, że żaden klasztor nie jest tak bogaty jako nasz, bo to nasze majętności, …skarby i dostatki i na niczym nam przy Opatrzności Tego Pana nie schodzi. Profesję i obłóczyny zawsze każda przed Nim czynimy… My i matki nasze i wszyscy ludzie, którzy się do tego obrazu (figurki) z wielką ufnością udają, każdy skutek prośby swojej otrzyma”.
Niech więc i w tobie ożywi się ufność i nadzieja, że łaska, o którą zamierzasz prosić w tej nowennie, z pewnością będzie ci udzielona, jeśli Bóg widzi w tym dobro twej duszy. Jeśli zaś nie jest to zgodne z Jego świętą wolą, otrzymasz inną łaskę potrzebną do twego zbawienia.

Boskie Dzieciątko, obiecany Odkupicielu upadłej ludzkości – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, upragniony Zbawicielu świata – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, Wcielony Synu Boży – wielbimy Cię i miłujemy.

Dzieciątko Boże, w ubogiej stajence betlejemskiej narodzone – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boże Dziecię, aby Twój pokój z nieba napełnił cały świat.
Dziecię Jezu Koletańskie, obdarz mnie duchem dziecięctwa Bożego i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia   pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Gdy Szwedzi napadli na Kraków (1655-1657), niszczyli kościoły,  rabowali miasto.  Spłonął także klasztor koletek; zostały tylko mury i ołtarz z figurką Dzieciątka Jezus. Zdziwieni tym Szwedzi nie ośmielili się założyć tam stajni dla swych koni. Polecono więc jednemu z nich usunąć Figurkę z ołtarza i wrzucić ją do Wisły. Szwed ów kilkakrotnie próbował spełnić rozkaz, ale nie mógł, bo Figurka mocno przylgnęła do jego ręki. Gdy się tak biedził, nadszedł Żyd, szklarz, poznał Figurkę, bo nieraz był zatrudniony w klasztorze, poprosił więc żołnierza, by mu ją sprzedał. Szwed chętnie się jej pozbył za pięć czeskich. Żyd zaniósł Figurkę do domu i powiedział do żony: „Schowaj to, będziemy za to mieć pieniądze, jak się uspokoi w Krakowie”.
Po odejściu Szwedów Żyd zaniósł Figurkę do klasztoru świętego Józefa, gdzie siostry bernardynki z radością ją kupiły za 50 złotych. Jednak niedługo cieszyły się nią, gdyż koletki dowiedziały się o tym i zażądały zwrotu Dzieciątka. Mimo próśb i nalegań koletek bernardynki nie chciały się rozstać z Dzieciątkiem. Wówczas w nocy ukazał się Pan Jezus we śnie przełożonej, wikarii i czterem radnym klasztoru świętego Józefa, każdej z osobna, mówiąc: „Córki moje, jeśli Mnie nie oddacie tam, kędy Mnie się miejsce upodobało, tedy wszystkie ciężko zachorowawszy wymrzecie”. Zaraz też wymienione zakonnice ciężko zachorowały. Rano, nie czekając dalszych następstw, ubrano odświętnie Figurkę i w uroczystej procesji ze świecami siostry odniosły ją do klasztoru koletek. Wtedy chore bernardynki wyzdrowiały.
Niech ten przykład nauczy nas nie pragnąć tego, co mają inni, tak z dóbr duchowych jak i doczesnych, ale z wdzięcznością przyjmować wszystko, co nam Bóg daje, a On każdemu daje tyle, ile mu potrzeba do zbawienia. Szczególnie hojnie udziela swych łask tym, którzy ich nie marnują.

Boskie Dzieciątko, największy Miłośniku ludzi – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, Niepokalany Baranku za grzechy świata – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, najpiękniejszy spośród synów ludzkich – wielbimy Cię i miłujemy.

Dzieciątko Boże, w pieluszki spowite i złożone w żłobie – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boskie Dziecię, abyśmy we wszystkim szukali gorliwie Twej chwały.
Dziecię Jezu Koletańskie, użycz mi ducha prostoty i pokory, i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Gdy Pan Jezus powrócił na wybrane przez Siebie miejsce, do klasztoru koletek, znów udzielał proszącym swych łask, które niejednokrotnie były cudowne.
Siostra koletka pisze, że dzięki figurce Dzieciątka Jezus „co dzień większe, a większe łaski Boże się szerzą, a największa jest ta, że nas ubogie sługi swoje Bóg żywi i opatruje… i od morowego powietrza zachował”.
Cudownej łaski doznał też pan Anczerowicz, mieszkaniec Kazimierza, który kilkanaście lat cierpiał na nogi. Przyprowadzony do furty klasztornej, po gorącej modlitwie i złożeniu obietnicy ofiarowania srebrnych nóżek i świec jako wotum, odszedł do domu zdrowy i kalectwo już nigdy nie powróciło.
Również obecnie Dzieciątko Jezus udziela podobnych łask.
Na przykład w roku 1946 panu S. z Krzyżowa na Ziemiach Odzyskanych koń złamał nogę. Odwieziono go do szpitala, lecz lekarz był chory i operacja odbyła się za kilka dni. Po upływie 6 tygodni zdjęto gips i okazało się, że noga się nie zrosła, a co gorsza – kość przebiła skórę. Lekarz jednak nie chciał się podjąć drugiej operacji i w takim stanie odesłał chorego do domu.
Gdy położono go do łóżka, stopa opadła w bok. Sąsiedzi radzili mu, by udał się do większego szpitala, ale brak pieniędzy nie pozwolił na to. Chory, ufny w pomoc Bożą, poprosił o sprostowanie i zabandażowanie nogi, a sam zaczął się gorąco modlić, odprawiając kilka razy nowennę do Dzieciątka Koletańskiego. Po miesiącu mógł już chodzić. Noga zrosła się dobrze.
Chociaż wolno nam prosić o uwolnienie od jakiegoś kalectwa lub cierpienia, to jednak powinniśmy się poddać woli Bożej odnośnie wysłuchania naszej prośby. Pan Jezus sam dał nam tego przykład, gdy modlił się w Ogrójcu: „Wszakże nie moja, ale Twoja wola niech się stanie”.

Boskie Dzieciątko, oczekiwanie wszystkich narodów – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, upragniony Pośredniku ludzi – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, prawdziwy Nauczycielu świętości – wielbimy Cię i miłujemy.

Dzieciątko Boże, adorowane najpierw przez Dziewiczą Matkę i świętego Józefa – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boże Dziecię, abyśmy we wszystkim pragnęli się Tobie podobać.
Dziecię Jezu Koletańskie, użycz mi daru dobrej modlitwy i udziel łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Do Dzieciątka Jezus udawały się także kobiety z prośbą o upragnione potomstwo, o zdrowie dla dzieci lub dobre ich wychowanie i żadna nie odchodziła bez pociechy.
I tak np. pani Franciszkowa Zacharlina z Krakowa zaznała wiele cierpień, gdyż umarło jej kolejno trzynaścioro dzieci. Wychowała się dopiero ostatnia córka, gdy została ofiarowana Dzieciątku.
W roku 1987 pani G. z okolic Brzeska, z powodu trudnego porodu przewieziona do Krakowa, po urodzeniu dziecka była umierająca na skutek uszkodzenia wątroby i zaprzestania pracy nerek. Lekarze byli bezradni, orzekli, że ma 6 godzin życia.
Gdy zawiodła medycyna, matka i mąż udali się do Dzieciątka Koletańskiego. Zamówili Mszę św. i prosili siostry o modlitwę. Wzięli wodę Dzieciątkową, której kilka kropli matka podała nieprzytomnej córce i ta odzyskała przytomność. W następnym dniu uczestniczyli we Mszy św. Chora żyła jeszcze, ku zdumieniu lekarzy. Trzeciego dnia mąż zamówił jeszcze jedną Mszę św., już pełen nadziei, bo nastąpiła znaczna poprawa, nerki podjęły pracę. Po tygodniu pani G. prawie zdrowa wróciła z dzieckiem do domu.
Dzieciątko Jezus udziela różnych łask, ale jakby szczególnie wyróżnia dzieci i matki w stanie błogosławionym. Również błogosławi licznym rodzinom, bezdzietnych małżonków obdarza potomstwem, oczywiście, jeśli o to proszą z głęboką wiarą i ufnością.

Boskie Dzieciątko, Przyjacielu ubogich i maluczkich – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, Dawco wszelkiego błogosławieństwa – wielbimy Cię i miłujemy.
Boskie Dzieciątko, miłości i wesele wiernych – wielbimy Cię i miłujemy.

Dzieciątko Boże, któremu prości pasterze pierwsi pokłon oddali – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boże Dziecię, abyśmy Tobie z dziecięcą prostotą zawsze ufali.
Dziecię Jezu Koletańskie, użycz mi ducha łagodności i cierpliwości, i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało  moje.  Ofiaruję  Ci  wszystkie  moje  uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Za udzielone łaski dziękowano Panu Jezusowi składając wota, często bardzo kosztowne, świece, piękne stroje dla figurki Dzieciątka, ofiary pieniężne itp. Wota te świadczą, przynajmniej częściowo, jak wiele łask otrzymywano.
W rękopisie, oprócz uzdrowień, znajdujemy opisy także innych łask. Na przykład zdarzyło się, że dwórce kasztelanowej Kamienieckiej skradziono klejnoty i inne przedmioty dużej wartości. Po pewnym czasie, gdy była w Krakowie, prosiła Dzieciątko Jezus o pomoc i pociechę w tym zmartwieniu. Gdy powróciła do domu, tego samego dnia przyniesiono do niej skradzione rzeczy, aby je sprzedać. W ten sposób odzyskała swoją własność.
Przełożona koletek i siostra Jadwiga były świadkami cudu, o którym opowiadały później młodszym siostrom. W roku 1683 w dzień pogrzebu siostry  Kunegundy Falówny  wraz  z innymi ludźmi przyszła do refektarza także kobieta opętana przez złego ducha. Zbliżywszy się do Dzieciątka Jezus upadła krzyżem na ziemię z głośnym krzykiem i biadaniem. Gdy obecne przy tym zakonnice i świeccy ludzie zaczęli się modlić, szatan ją opuścił. Uszczęśliwiona kobieta podziękowała gorąco Panu Jezusowi za uzdrowienie na duszy i opuściła klasztor.
Także i dzisiaj Dzieciątko Jezus uwalnia ludzi zniewolonych nałogiem pijaństwa, nikotynizmu i innych uzależnień, jeśli o to proszą. Za tych nieszczęśliwych mogą i powi-nni modlić się krewni i bliscy, aby im pomóc wyrwać się z nałogu. Jeśli oni sami nie pragną wyzwolenia, można im wszyć „szatkę” potartą o figurkę Dzieciątka Jezus.

Boskie Dzieciątko, jesteś pokarmem z nieba, a Sam głód cierpiałeś – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś źródłem żywym, a Sam byłeś spragniony – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś ogniem miłości, a Sam drżałeś z zimna – wielbimy i miłujemy Cię za to.

Dzieciątko Boże, któremu Trzej Mędrcy złożyli dary jako Zbawicielowi – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boskie Dziecię, abyśmy doznawali Twojej dobroci w naszych codziennych potrzebach.
Dziecię Jezu Koletańskie, dopomóż mi zwyciężać pokusy tego świata i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i  co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Jako zdarzenie godne uwagi siostra koletka opisuje następujący przypadek. Pani Kmitowa, od dwunastu lat mężatka, była bezdzietna. Udała się więc do Dzieciątka Jezus, złożyła wotum i ofiarę dla  sióstr,  prosząc  Pana  Jezusa  o  potomstwo i obiecując poświęcić dziecko Panu Bogu. Prośba jej została wysłuchana – została matką dwóch córek. Starszą Teresę Kmitowie oddali do klasztoru Trójcy Świętej, który sobie sama wybrała, wbrew przyrzeczeniu matki, że odda ją do sióstr koletek. Gdy była jeszcze na próbie, ukazał się jej Pan Jezus, mówiąc: „Córko moja, tyś mi jest do tego klasztoru (tzn. do koletek) ofiarowana, nim jeszcze byłaś na świecie”. Teresa, wstrząśnięta tym widzeniem, przeniosła się do owego klasztoru. Była świątobliwą zakonnicą, budująca dobrym przykładem i była szczęśliwa ze swego powołania. Gdy później została przełożoną, często ze łzami w oczach opowiadała siostrom o tej łasce. Pociągnęła też za sobą swoją kuzynkę Salomeę.
Z tego przykładu widzimy, jak święte i błogosławione skutki pociąga za sobą słuchanie głosu Bożego i wierne wypełnienie woli Bożej. Gdyby siostra Teresa zlekceważyła Boże upomnienie, byłaby prawdopodobnie nieszczęśliwa przez całe życie.
Zastanówmy się, czy idziemy za natchnieniami Ducha Świętego, czy chętnie słuchamy słowa Bożego głoszonego przez kapłanów i czy odnosimy z nich pożytek dla duszy.

Boskie Dzieciątko, jesteś radością wieczną, a Sam się smuciłeś – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś światłością świata, a Sam zjawiłeś się w ukryciu – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś najwyższym Władcą, a Sam poddałeś się ludzkiej władzy – wielbimy i miłujemy Cię za to.

Dzieciątko Boże, za życie świata Bogu ofiarowane – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boskie Dziecię, abyśmy Tobie w prostocie i czystości serca zawsze służyli.
Dziecię Jezu Koletańskie, pomóż mi wstępować w Twoje ślady i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Cudowne uzdrowienie, które zostanie teraz opisane, zdarzyło się w XVIII wieku. Państwo Walewscy mieli córeczkę niemą od urodzenia. Z biegiem lat krzyż ten stawał się dla rodziców coraz cięższy, gdy patrzyli na swoje kalekie dziecko. Słysząc o łaskach udzielanych przez Dzieciątko, przybyli z dwunastoletnią dziewczynką do klasztoru koletek i w serdecznej modlitwie polecali ją Dzieciątku Jezus. Ona również modliła się ufnie, leżąc krzyżem podczas Mszy św. W pewnej chwili podniosła się i przemówiła zupełnie poprawnie: „O mój Jezu, już Cię odtąd nigdy nie opuszczę”. Spełniła to przyrzeczenie, wstępując później do klasztoru koletek, gdzie otrzymała imię siostra Nepomucena. Żyła długo i świątobliwie, odznaczając się szczególną miłością do Dzieciątka Jezus. Spoczywa w podziemiach kościoła świętego Józefa, gdzie została przeniesiona po kasacie klasztoru koletek.
Siostra Nepomucena oddała Panu Jezusowi miłość za miłość i jest w tym dla nas przykładem. My także otrzymujemy wiele łask, które są dowodem miłości Bożej ku nam, a co my Jemu oddajemy? Czy staramy się dobrym chrześcijańskim życiem  dać Mu dowód,  że Go też kochamy? Jeśli nie czyniliśmy tego do tej chwili, zacznijmy od teraz nowe, lepsze życie z miłości ku Panu Jezusowi, który przecież pierwszy nas umiłował, i to jeszcze wtedy, gdyśmy byli grzesznikami; oddał swoje życie na zgładzenie naszych win i otworzył nam bramy nieba.

Boskie Dzieciątko, jesteś wiekuistą wolnością, a Sam byłeś ludziom posłuszny – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś weselem aniołów, a Sam płakałeś – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś odwieczną potęgą, a na ziemi zjawiłeś się jako bezbronne Dziecię – wielbimy i miłujemy Cię za to.

Dzieciątko Boże, któreś przed Herodem szukało schronienia na obczyźnie – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boskie Dziecię, abyśmy mocni w wierze zawsze wyznawali Ciebie swoim Bogiem.
Dziecię Jezu Koletańskie, pomóż mi wypełniać Twoją wolę w całym życiu i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Na skutek niesprzyjających okoliczności klasztor sióstr koletek został zniesiony w 1823 roku. Ostatnie dwie siostry przeniesiono do klasztoru świętego Józefa. Zabrały one ze sobą, jako drogocenny skarb i pamiątkę, cudowną Figurkę. Odtąd Dzieciątko Jezus zamieszkało w domu swego ziemskiego Opiekuna, podobnie jak niegdyś w Nazarecie. Być może chciało w ten sposób okazać, że miłym Mu było pełne czci i miłości przyjęcie przez bernardynki, gdy wykupiły Go z rąk żydowskich.
W kościele świętego Józefa ożywił się i pogłębił kult Dzieciątka Jezus, zwanego odtąd Koletańskim. Nadal zwracali się do Niego cierpiący, chorzy, potrzebujący pomocy duchowej czy doczesnej i znajdowali ratunek i pociechę.
Przykładem może być cudowne uzdrowienie, które miało miejsce w 1894 roku. Pewnej kobiecie, dostarczającej do klasztoru prowianty, zachorowała jedyna córeczka i była już prawie umierająca. Zrozpaczonej matce siostra dała sukienkę Dzieciątka Jezus, by ją założyła na chore dziecko. Gdy to uczyniła po powrocie do domu, dziewczynka otworzyła wesoło oczka i zaczęła się bawić. Objawy choroby znikły zupełnie.
Później często stosowano ten sposób jako bardzo skuteczny i w końcu zabrakło sukienek Dzieciątka. Zaczęto więc pocierać materiał o Figurkę. Te „szatki”, jeśli były używane z głęboką wiarą, miały taką samą cudowną moc.

Boskie Dzieciątko, jesteś nieprzebranym bogactwem, a przyszedłeś na ziemię w ubóstwie – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś nieskończoną mądrością, a jako Dziecię milczałeś – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś Królem chwały i majestatu, a tak bardzo się uniżyłeś – wielbimy i miłujemy Cię za to.

Dzieciątko Boże, któreś w Nazarecie wzrastało w latach, mądrości i łasce u Boga i u ludzi – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Dziecię Boże, abyśmy w Tobie znajdowali wzór życia.
Dziecię Jezu Koletańskie, uczyń serce moje cichym i pokornym i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Jak hojne jest Dzieciątko w udzielaniu łask, świadczą ofiarowane Mu wota i listy z podziękowaniami, choć stanowią one zaledwie drobny ułamek otrzymanych łask, gdyż większość obdarowanych nie pozostawia widomego znaku wysłuchanej prośby.
Oto jeszcze kilka przykładów uzdrowień.
W roku 1977 dziesięcioletniemu Jackowi z Pławnicy k. Kłodzka zasypano oczy wapnem. W szpitalu lekarze orzekli, że może tylko jedno oko da się uratować. Zrozpaczona babcia zaczęła odmawiać nowennę do Dzieciątka Jezus. W trzecim dniu nowenny oko zaczęło się goić, a w siódmym chłopiec przejrzał na oba oczy.
Monika Krajewska, urodzona w roku 1984 w Tarnowie, miała rozszczep kręgosłupa i przepuklinę rdzeniową. Lekarze orzekli, że dziecko nie będzie chodzić lub będzie miało z tym duże trudności. Gdy Monika miała rok, nie mogła ustać na nóżkach. Wtedy zwrócono się do Dzieciątka Koletańskiego z ufną, gorącą modlitwą o zdrowie. Modlitwa została wysłuchana. W chwili, gdy było pisane podziękowanie, Monika miała trzy lata i biegała jak każde zdrowe dziecko.
W roku 1980 Maria G. z Wołomina upadła na narożnik chodnika, co spowodowało wstrząs mózgu. Cały dzień leżała bez przytomności. Po przyjściu do świadomości przypomniała sobie, że ma wodę Dzieciątkową. Z wiarą wylała ją sobie na głowę i w tym momencie poczuła się uzdrowiona.
Tzw. „woda Dzieciątkowa” jest już od dawna używana  przez czcicieli  Dzieciątka Jezus  z wielkim, często cudownym skutkiem. Otrzymuje się ją przez zanurzenie Figurki w zwykłej wodzie.
Niech te przykłady zachęcą nas do ufności w pomoc Dzieciątka Jezus, które do tej figurki przywiązuje tak wielkie łaski. Możemy otrzymać wszystko, o co z głęboką wiarą i ufnością będziemy prosić, a co będzie zgodne z wolą Bożą.

Boskie Dzieciątko, jesteś Synem Boga Przedwiecznego, a z miłości ku nam stałeś się Synem Człowieczym – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, jesteś Słowem Boga Wszechmocnego, a dla nas przyjąłeś ludzkie ciało i zamieszkałeś między nami – wielbimy i miłujemy Cię za to.
Boskie Dzieciątko, Tyś przyszło na świat, aby nas obdarzyć zbawieniem – wielbimy i miłujemy Cię za to.

Dzieciątko Boże, które przychodząc na ten świat przyniosłeś nam pokój i miłość – zmiłuj się nad nami.
Spraw to, o Jezu, Boże Dziecię, abyśmy Ciebie z całego serca kochali teraz i po wszystkie czasy.
Dziecię Jezu Koletańskie, naucz mnie wybierać zawsze to, co się Bogu podoba i udziel mi łaski, o którą Cię proszę w tej nowennie.

Dzieciątko Boże, Tobie oddaję duszę, serce i ciało moje. Ofiaruję Ci wszystkie moje uczynki, myśli, uczucia i pragnienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Tobie się cały ze wszystkim poświęcam. Pomnij, o Jezu, żem Twój, strzeż mnie jako swej własności i spraw, abym był Twój na wieki. Amen.

Wszechmogący wieczny Boże, który nas tak umiłowałeś, że swego Syna Jedynego zesłałeś na ziemię, naucz nas z należną czcią uwielbiać święte tajemnice Dzieciątka Jezus i wstępować w Jego ślady, abyśmy się tobie podobali i otrzymali życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Wszechmogący wiekuisty Boże, Panie nieba i ziemi, który objawiasz się maluczkim; spraw, prosimy, abyśmy z należną czcią uwielbiając święte tajemnice Dzieciątka Jezus, Twojego Syna, i wiernie wstępując w Jego ślady mogli dojść do królestwa niebieskiego obiecanego maluczkim. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Dzień 1 – 16 grudnia

Uwielbiajmy Serce Dzieciątka Jezus i oddajmy cześć tej miłości, którą Ono płonęło ku Ojcu Przedwiecznemu i ku nam, biednym grzesznikom. Ofiarujmy nasze serca Boskiemu Dziecięciu, aby Ono je oczyściło i nauczyło świętej prostoty, by ofiara naszych serc była Mu przyjemna.

Najsłodsze Dziecię Jezu, wielbimy Twe Boskie Serce, od pierwszej chwili Twego Wcielenia gorejące miłością i oddające najwyższą cześć Bogu Ojcu. Ty ofiarowałeś się na cierpienie i mękę dla naszego zbawienia. bądź za to uwielbiony na wieki.
Oddajemy Ci nasze biedne serca prosząc, abyś je raczył przyjąć i uczynić swoją własnością. Oczyść je ze wszystkich przewinień i zapal Twoją miłością. Naucz nas prostoty, pokory i cichości. Króluj w nas niepodzielnie i nie pozwól nam przywiązywać się do rzeczy doczesnych i zgubnych przyjemności. Niech nasze serca będą dla Ciebie miłym mieszkaniem tu na ziemi, a potem w niebie niech się Tobą radują na wieki. Amen.

Patrząc na nóżki Bożego Dzieciątka zastanówmy się, ile kroków będą musiały uczynić dla naszego zbawienia. One nam wyznaczą drogę sprawiedliwości i prawdy, a wyznaczą ją krwawym śladem. Prośmy gorąco Boże Dzieciątko, abyśmy umieli chodzić Jego śladami.

O maleńki Jezu, drżący z zimna na twardym sianie, jakże wielkie umęczenie Cię czeka! Jakże się  utrudzisz,  szukając  po  drogach  tego  świata zbłąkanej owieczki – biednej duszy grzesznika. Niech Twoje trudy nie będą dla nas daremne.
Pozwól, o słodki Jezu, przytulić się całym sercem do Twoich świętych stóp. Daj, abyśmy, oblewając je łzami skruchy, wyprosili sobie łaskę naśladowania Ciebie, a idąc Twymi śladami doszli tam, gdzie Ty królujesz ze świętymi Twymi na wieki. Amen.

Uczcijmy święte rączki Boskiego Dzieciątka, które tak bardzo będą musiały się natrudzić dla naszego zbawienia i przez to oddadzą wielką chwałę Ojcu Niebieskiemu.
Z rączek Dzieciątka Jezus spływają potoki łask dla ubogacenia naszych dusz i umocnienia nas w dobrym. Oddajmy się całkowicie w te Boskie rączki, tak maleńkie, a tak wszechmocne. Prośmy Dzieciątko Jezus, by raczyło pobłogosławić nasze ręce, aby wszystkie nasze czyny były zawsze święte i miłe Bogu.

Boskie Dziecię, z najwyższą czcią całujemy Twe wszechmocne rączki, które skruszyły więzy naszej niewoli i otworzyły nam bramy niebios. One podtrzymują cały świat, a tak drżące i bezsilne wydają się być w żłóbku.
O najsłodsze Dziecię, w Twe rączki składamy ofiarę naszych serc. Przyjmij nas, oddajemy Ci się zupełnie. Podnieś swoje rączki nad nami i błogosław nam. Błogosław nasze myśli, uczucia i sprawy, błogosław krzyże i cierpienia, którymi nas nawiedzasz, abyśmy żyjąc, pracując i cierpiąc jedynie dla Ciebie, z Twoich rąk mogli kiedyś otrzymać koronę wiecznej chwały. Amen.

Dzień 4 – 19 grudnia

Boskie usta Dzieciątka Jezus zamykają w sobie słowa życia, prawdy i mądrości przedwiecznej, oddają doskonałą chwałę Bogu Ojcu i miłosiernie ogłaszają przebaczenie grzesznikom. One mają kiedyś ogłosić błogosławieństwo wybranym, a wieczne potępienie odrzuconym.
Boże Dziecię zwiastuje przez aniołów „pokój ludziom dobrej woli”, a naszym ustom jakże nieraz trudno wymówić słowa przebaczenia, jakże często sieją one niepokój, a może powodują ból.

O Najświętsze Dzieciątko, oczyść nasze usta ogniem  Twej  miłości.  Naucz  je  mówić  tylko  na Twoją chwałę i pożytek bliźnich. Nie pozwól, aby kiedykolwiek miały się splamić grzesznymi słowami. Spraw, niech z naszych ust nieustannie wznoszą się ku Tobie uwielbienia i prośby, abyśmy zasłużyli usłyszeć kiedyś z Twoich Boskich ust wezwanie do wiecznego wesela z Tobą. Amen.

Z jak wielką miłością spoglądają na nas oczy Dzieciątka Jezus. One cieszą się wszystkim, co dobrego widzą w naszym życiu, a rzewnie płaczą nad naszymi grzechami.
Oddajmy Dzieciątku nasze oczy, byśmy już nigdy nie obrażali Go wzrokiem, lecz jak najczęściej spoglądali na to, co nasze serce podnosi do Boga.

O Boskie Dziecię, spojrzyj na nas. Niech miłosierne wejrzenie Twoich oczu rozpali w nas miłość ku Tobie. Ofiarujemy Ci, Jezu, nasze oczy. Udziel nam łaski, abyśmy we wszystkim, co stworzyłeś, widzieli Twoje dzieło, dziękowali Ci za to, co nam dałeś i używali tego zgodnie z Twoją wolą, dla dobra naszej duszy. Obyśmy często spoglądali na Ciebie i rozważali Twoją miłość ku nam. Spraw, abyśmy odrzucali to, co prowadzi do złego i opłakiwali swoje grzechy. Daj nam zasłużyć na twoje łaskawe spojrzenie w ostatniej chwili naszego życia i oglądanie Twej Boskiej chwały w niebie. Amen.

Dzień 6 – 21 grudnia

Uszy Boskiego Dzieciątka łaskawie wysłuchują modlitw ludzi pokornych i ubogich w duchu. Ofiarujmy Mu nasze uszy, a szczególnie wewnętrzny słuch naszego serca, abyśmy odwracając się od zdradliwych podszeptów świata, ciała i złego ducha, tym łatwiej mogli usłyszeć natchnienia łaski. Szanujmy ten Boży głos w naszych sercach i wypełniajmy jego nakazy.

O Boskie Dzieciątko, nakłoń Twe uszy ku naszym prośbom i błaganiom. Przyjmij łaskawie nasze uwielbienia i dziękczynienia, nie zważając na naszą nędzę.
Ofiarujemy Ci nasz słuch i prosimy, uczyń nas pilnymi w słuchaniu Twego słowa, abyśmy przyjmując je ochotnym sercem i wypełniając z miłością, zasłużyli na wsłuchiwanie się w niebiańskie melodie, których ludzkie ucho nie słyszało. Amen.

Główka Dzieciątka Bożego spoczywa na sianie, a przecież jest to Głowa Ciała Mistycznego – Kościoła, którego jesteśmy członkami. Z tej Najświętszej Głowy spływa na nasze dusze rosa Bożej łaski dająca nam życie. Starajmy się żyć w ścisłym zjednoczeniu z tą Boską Głową, naśladujmy Pana Jezusa ze wszystkich sił, abyśmy jak najbardziej upodobnili się do Niego.

Jezu, Boskie Dziecię, ty jesteś dla nas najjaśniejszym słońcem oświecającym drogi naszego życia, tak często pełne niebezpieczeństw. Prowadź nas i chroń od wszelkiego zła, a zwłaszcza od wiecznej zguby. Pomóż nam żyć święcie, a przez to pomnażać świętość Kościoła – Ciała Mistycznego, którego jesteś Głową. Spraw, abyśmy wiernie naśladując Ciebie, wypełnili Twój nakaz: „Świętymi bądźcie, bo Ja jestem Święty” i doszli do szczęśliwej wieczności. Amen.

Uwielbiajmy Najświętszą Duszę Dzieciątka Jezus,  jaśniejącą niepokalaną czystością i bogactwem wszelkich łask i cnót. Oddaje ona doskonałą cześć i uwielbienie Bogu Ojcu.
Poświęćmy Boskiemu Dzieciątku naszą duszę ze wszystkimi jej władzami i prośmy, aby ją oczyścił, ubogacił swymi łaskami i przyozdobił cnotami, byśmy mogli stać się godnym Jego mieszkaniem.

O Dziecię Jezu, z najgłębszą pokorą wielbimy i błogosławimy Trójcę Przenajświętszą, która w Twej duszy złożyła wszystkie skarby doskonałości i łaski, i zjednoczyła ją ze Słowem Przedwiecznym tak, że stanowi najdoskonalszą jedność z samym Bogiem.
Najsłodsze Dziecię Jezu, błagamy, abyś przyjął naszą grzeszną duszę, oczyścił ją i ubogacił nadprzyrodzonymi darami. Niech jej władze, odnowione Twą łaską, napełnią się Twoim życiem, abyśmy mogli wołać z Apostołem: „Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus”.
O Jezu, Życie nasze na ziemi, stań się naszym życiem wiekuistym w niebie. Amen.

Dzień 9 – 24 grudnia

Trójca Święta dała Dzieciątku Jezus najwyższą królewską władzę, lecz Ono chce królować nad nami swoją niewinnością, pokorą, cichością i miłością. W ten sposób ogłasza wszelkiemu stworzeniu najwyższą wolę Ojca.
Przygotujmy się na przyjęcie naszego Króla. Poddajmy się Jego panowaniu i starajmy się we wszystkim spełniać Jego wolę, aby Dziecię Jezus mogło uczynić z nas czystą i przyjemną ofiarę Trójcy Przenajświętszej.

Królu wiecznej chwały, który władasz niebem i ziemią, przyjdź do swego ludu. Chociaż żłóbek jest twoim tronem, stajenka – pałacem, pieluszki – płaszczem królewskim, a dworzanami – pastuszkowie, to jednak w tym uniżeniu wyznajemy, że jesteś naszym Królem.
Tobie, nasz Królu, oddajemy serca, dusze i ciała, wszystko, co mamy i mieć możemy. Króluj w naszych sercach pokorą, cichością i miłością. Naucz nas pełnić wolę Ojca, jak Ty ją pełniłeś. Pragniemy służyć Ci wiernie i kochać ze wszystkich sił  na ziemi,  a w bramie wieczności  powitać Ciebie jako naszego Króla i z Tobą wejść do Twego królestwa. Amen.

O Boże Dziecię, prosimy Cię, spraw, abyśmy coraz doskonalej należeli do Ciebie i służyli Ci coraz lepiej. Chcemy Cię miłować w naszych bliźnich i szerzyć Twoje Królestwo wszędzie, gdziekolwiek się znajdziemy. Amen.

Jezu, Boże Dziecię, bądź na wieki pochwalony za to, że z miłości ku nam tak bardzo się uniżyłeś. Przyszedłeś do nas z nieba, aby nas tam zaprowadzić. Wyniszczyłeś Siebie, aby nas ubogacić, a my tak często jesteśmy niewdzięczni.
Spraw więc, o Boże Dzieciątko, abyśmy Cię miłowali całym sercem i nigdy nie zasmucali złym życiem. Pozwól nam uczestniczyć w Twoich Boskich błogosławieństwach teraz i w wieczności. Amen.

Najukochańszy nasz Panie Jezu Chryste, Ty stawszy się dla nas Dziecięciem, wybrałeś na miejsce swego narodzenia grotę, aby uwolnić nas od ciemności grzechu, przyciągnąć do Siebie i zapalić swoją świętą miłością. Wielbimy Cię jako naszego Stwórcę i Odkupiciela, uznajemy Cię naszym Królem i Panem. Niesiemy Ci w ofierze wszystkie uczucia naszych biednych serc i pragniemy, abyś nami władał i rządził. Najdroższy Jezu, Panie i Boże nasz, racz przyjąć tę naszą ofiarę i niech ona będzie miła Twojemu Sercu. Przebacz nam miłosiernie wszystkie nasze winy, oświeć nas i zapal w naszych sercach święty ogień, który przyniosłeś ze sobą na świat. Niech nasze dusze staną się ołtarzami, na których będziemy składać ofiary naszych umartwień. Spraw, o Jezu, abyśmy zawsze szukali tu na ziemi coraz większej Twojej chwały, a potem abyśmy mogli weselić się Twoją wieczną, niewysłowioną pięknością w niebie. Amen.

Najświętsze Dziecię Jezu, uświęć spojrzenia naszych oczu, słowa naszych ust, prace naszych rąk i kroki naszych stóp. Najświętsze Dziecię Jezu, uświęć także myśli naszego ducha, postanowienia naszej woli, uczucia i pragnienia naszych serc.  Najświętsze Dziecię Jezu,  niech  nic nie widzimy, nic nie słyszymy, nic nie mówimy, nic nie czynimy, nic nie myślimy, nic nie pragniemy, chcemy lub żądamy, co by mogło w najmniejszy sposób obrazić Twą prostotę, czystość i niewinność. Najświętsze Dziecię Jezu, uczyń nas bogatymi w Twym ubóstwie, wielkimi w Twej maleńkości, mądrymi w Twej prostocie i szczęśliwymi w Twym cierpieniu. Amen.

Jezu, Dziecię złożone w żłóbku, Synu Boga żywego, Synu Dziewicy Maryi, pobłogosław mnie i pomóż mi być małym we własnym mniemaniu, abym mógł podobać się Tobie. Uczyń mnie małym jak kropla wody, abym się zagubił w oceanie Twojej miłości.
Pobłogosław moje serce, aby się stało czyste i kochało tylko Ciebie, a wszystko inne w Tobie i dla Ciebie. Pobłogosław mój umysł, aby z łatwością przyjmował prawdy świętej wiary. Pobłogosław moją wolę, aby pragnęła i szukała tylko Ciebie. Oddaję Ci moje serce na twoje mieszkanie. Weź je na własność – niech zawsze należy do Ciebie, w życiu i po śmierci. Amen.